Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Lubinie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 września 2013 r.

Sąd Rejonowy w Lubinie Wydział IV Pracy

w składzie:

Przewodniczący:	SSR Agata Mularska-Karamon
Ławnicy:	Danuta Dobrowolska Krystyna Drexler-Wawrzyniak
Protokolant:	Joanna Cidyło

po rozpoznaniu w dniu 10 września 2013 r. w Lubinie

na rozprawie sprawy

z powództwa A. N.

przeciwko (...) Sp. z o.o. w L.

o przywrócenie do pracy

I.  przywraca powódkę A. N. do pracy u strony pozwanej w (...) Sp. z o.o. w L. na dotychczasowych warunkach pracy i płacy,

II.  zasądza od strony pozwanej na rzecz powódki kwotę 60 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego,

III.  nakazuje stronie pozwanej uiścić na rzecz Skarbu Państwa (kasa Sądu Rejonowego w Lubinie) kwotę 1920 zł tytułem zwrotu opłaty sądowej od uiszczenia której powódka była zwolniona.

UZASADNIENIE

Powódka A. N. w pozwie skierowanym przeciwko (...) sp. z o.o. w L. domagała się przywrócenia do pracy na dotychczasowych warunkach pracy i płacy. W uzasadnieniu podała, że była zatrudniona u strony pozwanej na stanowisku specjalisty ds. księgowości. Strona pozwana wypowiedziała jej umowę o pracę, wskazując jako przyczynę nienależyte wykonywanie obowiązków w zakresie czynności windykacyjnych części wspólnot mieszkaniowych z tytułu opłat eksploatacyjnych oraz funduszu remontowego , pomimo iż zaległości w ich płatności sięgają od kilku do kilkunastu miesięcy.

Powódka zarzuciła, że w dziale księgowości zatrudnione były 3 osoby zajmujące się księgowością. Powódka była nadmiernie obciążona pracą, gdyż oprócz czynności księgowych odpowiedzialna była za rozliczanie i windykację 70 z 90 wspólnot mieszkaniowych, a dodatkowo szkoliła pracowników oraz odpowiedzialna była za stażystów. Przełożona powódki wymagała od niej przekazywania informacji bez wcześniejszej ich weryfikacji, co kumulowało nieporozumienia. Przełożona powódki nie reagowała na przekazywane jej informacje o zaległościach z zakresu windykacji należności.

Strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa, zarzucając, że przyczyna wskazana w wypowiedzeniu jest prawdziwa i uzasadniała decyzję o wypowiedzeniu powódce umowy o pracę . Wskazała, że z uwagi na fakt , że pracownik A. P. uprzednio odpowiedzialna za windykację została awansowana na stanowisko kierownika Działu Księgowości, windykacją należności zajmowała się powódka ( jako osoba odpowiedzialna) oraz T. T., a następnie doświadczony w zakresie windykacji należności pracownik J. M.. Strona pozwana zarzuciła, że powódka , z uwagi na swoje doświadczenie zobowiązała, się do weryfikacji pracy wykonywanej przez inne osoby wdrążające się do pracy w zakresie windykacji. Strona pozwana zaprzeczyła, aby powódka zgłaszała przełożonej A. P. o zaległościach w zakresie windykacji należności. Nadto strona pozwana wskazała, że w listopadzie 2012r. wprowadzono w dziele księgowości system „wpłaty masowe”, poprzez co wpłaty dokonywane przez mieszkańców wspólnot automatycznie się księgowały w indywidualnych kartotekach, co usprawniło pracę pracowników działu księgowości.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka A. N. była zatrudniona u strony pozwanej na popostwie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony od stycznia 2006r. na stanowisku inspektora ds. księgowości. Poczynając od grudnia 2012r. na stanowisku specjalisty ds. księgowości.

Na stanowisku inspektora ds. księgowości powódka zgodnie z kartą stanowiskową miała za zadanie wykonywać czynności z zakresu: pełnej księgowości wspólnot mieszkaniowych z podziałem na wspólnoty, potwierdzania sald kontrahentów oraz wspólnot, rozliczanie wspólnot za dany rok kalendarzowy, sporządzanie analiz wydatków i wpływów, sporządzanie deklaracji CIT do US na wspólnoty mieszkaniowe, wystawianie rachunków do Gminy, wystawienie not obciążeniowych i uznaniowych do Gminy, nanoszenie dodatków mieszkaniowych na wspólnotach mieszkaniowych, sporządzanie analiz i informacji zarządom wspólnot, odpisywanie na pisma właścicieli, wykonywanie innych zleconych czynności.

W ramach obowiązków na stanowisku specjalisty ds. księgowości powódka wykonywała: czynności, które posiadała uprzednio w swym zakresie czynności a nadto uczestnictwo z zebraniach wspólnot, sporządzanie rozliczeń indywidualnych na poszczególne lokale, kontrola faktur zakupowych na WM, wypełnianie wniosków o przyznanie dodatków mieszkaniowych, sporządzanie PIT dla członków zarządu WM, windykacja wspólnot ( sporządzanie zawiadomień o niedopłatach, sporządzenie wezwań do zapłaty, sporządzanie dokumentów dla radcy prawnego w celu złożenia pozwu o zapłatę, ) współpraca z radcą prawnym w celu windykacji należności, prowadzenie elektronicznej ewidencji zadłużeń na WM, dostępnej dla pracowników obsługujących WM. Udzielanie zarządom WM informacji o zadłużeniach poszczególnych lokali, wykonywanie czynności windykacyjnych, wystawianie rachunków na lokale użytkowe, nanoszenie dodatków mieszkaniowych, przyjmowanie interesantów, akceptowanie przelewów. Do zakresu obowiązków powódki załączono zestawienie 70 wspólnot mieszkaniowych, których rozliczeniem miała powódka się zajmować. Do 2008r. windykacją należności wspólnot zajmował się odrębny dział zatrudniający 2 osoby. Od 2008r zatrudniona została A. P., która przejęła windykację wspólnot. Nie wykonywała przy tym innych czynności księgowych. Wówczas strona pozwana obsługiwała około 50-60 wspólnot. Powódka przebywała na urlopie macierzyńskim i po jej powrocie do pracy w 2010r. dokonano podziału obowiązków pomiędzy powódkę, A. P. i A. R., która w grudniu 2010r. odeszła z pracy. Od 2011r. powódka i A. P. zajmowały się księgowością i windykacją należności, przy czym powódka w zakresie windykacji przyuczała się. Zakres obowiązków, w tym windykacja należności, została rozdzielona mniej więcej po równo ( po około 40 wspólnot).

Od kwietnia 2012r. A. P.pełniła obowiązki kierownika działu księgowości. Nie wykonywała już czynności z zakresu rozliczania i windykacji wspólnot. Czynności księgowe były rozdzielone od tego czasu pomiędzy powódkę a T. T.( która uprzednio pracowała w kasie). T. T. wykonywała czynności księgowe – księgowała wyciągi bankowe ( nie dokonywała rozliczeń wspólnot , nie dokonywała rozliczeń rocznych budynków , nie naliczała dodatków mieszkaniowych, nie wystawiała rachunków na Gminę, nie wystawiała not uznaniowych i obciążeniowych). Miała obsługiwać 42 z 92 wspólnot. Powódka przyuczała do pracy w księgowości T. T., co zajmowało jej dziennie ok. 2-3 godziny. W miesiącu wrześniu 2012r. T. T.została ponownie przesunięta do pracy w kasie. Na jej miejsce w październiku 2012r. została przesunięta J. M., która nie przejęła pełnego zakresu obowiązków po T. T.. Początkowo przejęła do rozliczania 20 wspólnot ( z zaznaczeniem, że miały to być wspólnoty „ bezproblemowe” z małą ilością dłużników , m.in. całe osiedle (...)), co dodatkowo powódka nadzorowała. Windykację tychże 20 wspólnot miała prowadzić powódka. Od października 2012r. powódce zlecano pełną obsługę księgową 70 z 90 wspólnot mieszkaniowych oraz całą windykację należności.

Powódka wdrażała do pracy w księgowości T. T., a następnie J. M.. Wdrażanie J. M.trwało do stycznia 2013r., po czym J. M.miała wykonywać czynności księgowe i windykacyjne pod nadzorem powódki.

Dodatkowo powódka zajmowała się wdrażaniem do pracy i nadzorem nad stażystami.

Z uwagi na dużą ilość obowiązków służbowych istniały zaległości w windykacji należności zarówno u powódki jak i u pozostałych pracowników działu. Powódka o tych zaległościach informowała przełożoną A. P.. Informowała ją również , że jest przeciążona obowiązkami w zakresie księgowości wspólnot. Wnioskowała o większe obciążenie J. M., co nastąpiło już po zwolnieniu powódki z pracy. Nadto powódka wychodziła z propozycją utworzenia odrębnego działu windykacji należności. Przełożona akceptowała istnienie zaległości uzasadniając to nadmiarem pozostałych obowiązków.

U strony pozwanej brak było sformalizowanych zasad dotyczących windykacji należności. Praktyką było , że zadłużeń do poziomie trzech miesięcy nie monitowano. Mniejsze zaległości monitowano na koniec roku. Przełożona powódki nie wykonywała czynności nadzorczych w zakresie windykacji należności. Zatwierdzała merytorycznie sporządzane wezwania.

Okres przełomu roku, był okresem zwiększonej pracy powódki. Należało bowiem rozliczyć wszystkie wspólnoty oraz przygotować dokumentację na zebrania wspólnot, a nadto brać udział w tych zebraniach. Powódka wówczas pracowała w godzinach nadliczbowych.

We wrześniu 2012r. stworzono program do przeglądu windykacji i kierowanych wezwań do dłużników. Uprzednio, kontrola windykacji następowała poprzez kontrolę wysyłanych wezwań umieszczonych w segregatorze i weryfikowaniu, który z dłużników uiścił zaległość i indywidualnym generowaniu zadłużenia w systemie komputerowym.

W miesiącu październiku 2012r. wdrażano system informatyczny automatycznego księgowania, polegający na tym , że w miejsce dotychczasowej konieczności ręcznego księgowania poszczególnych wpłat z tytułu czynszu i opłat eksploatacyjnych, system księgował automatycznie wszystkie dokonywane w tym zakresie wpłaty, co dawało oszczędność nakładu pracy o około ¾. System ten zaczął funkcjonować w grudniu 2012r. Nadal należało ręcznie wprowadzać kontrahentów. Po wprowadzeniu tego systemu prezes strony pozwanej D. S.zaproponował powódce przejęcie czynności księgowych do samodzielnej realizacji. Powódka w obawie, że sobie nie poradzi, nie wyraziła na to zgody.

Dowód: - umowy o pracę, a/o,

- stanowiskowa karta pracy, a/o, K B 32, 38,

- zeznania świadków:

- częściowo A. P., k. 63-64

- J. M., k. 85

- T. T., k. 84-85,

- zeznania powódki, k. 95-97

W lutym 2013r. A. P.sporządziła raport dotyczący stanu windykacji należności, z którego wynikało , że istnieją zaległości w windykacji 24 wspólnot. W tym zestawieniu ujętych było 8-10 wspólnot, którymi zajmowała się wyłącznie powódka. Pozostałymi zajmowali się inni pracownicy wyłącznie lub do 2012r. Były też wspólnoty , którymi w ciągu roku zajmowało się kilku pracowników włącznie z powódką.

Powódka zgłosiła zastrzeżenia , co to okazanego jej raportu , wskazując, że do części dłużników wysyłała wezwania, przez co raport jest nieaktualny. Raport nie uwzględnił wezwań wysłanych przez powódkę w styczniu 2013r. nadto niewłaściwie wskazywano, że powódka nie wysyłała kolejnych wezwań do zapłaty, gdy tymczasem zaległość została spłacona lub wyrażono zgodę na ratalną spłatę zadłużenia. Raport został przekazany prezesowi strony pozwanej w lutym 2013r.

Zestawienie przygotowane przez A. P. obejmowało 24 wspólnoty, których kwoty zadłużenia wahały się od ok. 740 zł do ok. 3780 zł. ( co stanowiło zaległość za okres od 4 do 12miesiecy )

Od czasu zwolnienia powódki księgowością zajmuje się J. M., księgowością wspólnot firma zewnętrzna, a pracownica pani Z. ( powróciła z urlopu macierzyńskiego ) przejęła obowiązki w zakresie windykacji oraz prowadzi kadry i płace.

Dziennie powódka sporządzała po kilka wezwań do zapłaty. Priorytetowo prowadziła windykację większych wspólnot oraz tych najbardziej zadłużonych.

Dowód; - zestawienie zaległości z dn. 11.02.2013r., k. 102,

- zestawienie zaległości , k. 40-49,

- zestawienie wspólnot z wyszczególnieniem osób obsługujących te wspólnoty, k. 104-117,

- zeznania świadka A. P., k. 63-64

- zeznania powódki, k. 95-97

We wrześniu lub październiku 2012r. A. P.zapytała powódkę o stan zadłużenia państwa B.. Domagała się szybkiej informacji. ( Pani B. była uprzednio główną księgową w (...) i jednocześnie bliską koleżanką powódki. Została zwolniona z (...) w związku z podejrzeniem zaboru mienia znacznej wartości ( około 1.000.000 zł ). Powódka zgłosiła wówczas prezesowi strony pozwanej o swoich podejrzeniach w stosunku do P. B..)

Powódka bez sprawdzenia w systemie poinformowała, że zaległość wynosi około 3-4 miesiące. Taką informację A. P. przekazała prezesowi. W miesiącu sierpniu 2012r. A. P. wraz z T. T. przygotowały wezwanie do zapłaty dla p. B.. Wezwanie to nie zostało wysłane z (...). Za wysyłkę korespondencji odpowiedzialny jest sekretariat. Kiedy prezes strony pozwanej dowiedział się, że wezwanie to nie zostało wysłane, poprosił A. P. o sporządzenie raportu z windykacji należności. W raporcie tym A. P. nie ujęła wspólnoty P. B..

Dowód; - zeznania powódki, k. 97

- zeznania prezesa strony pozwanej D. S., k. 97-98

Powódka miała dobrą opinię w pracy. Uznawana była za najlepszego pracownika w dziale.

Dowód; - zeznania D. S., k. 97

Strona pozwana pismem z dnia 11.02.2013r. wypowiedziała powódce umowę o pracę , wskazując jako przyczynę nienależyte wykonywanie obowiązków służbowych, mających na celu windykację należności Wspólnot Mieszkaniowych z tytułu opłat eksploatacyjnych oraz funduszu remontowego, pomimo, iż zaległości w płatności sięgały od kilku do kilkunastu miesięcy.

Dowód; - pismo z dnia 11.02.2013r., k. 6

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie. Powódka domagała się przywrócenia do pracy.

Już na wstępie należy podnieść, że w przypadku rozwiązywania umów zawartych na czas nieokreślony konieczne jest wskazanie przyczyny wypowiedzenia, przy czym przyczyna musi być prawdziwa, konkretna i rzeczywista a także zrozumiała dla pracownika

( por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 03 października 1999 r. I PKN 173/97). Nadto przyczyna ta musi być uzasadniona, czyli musi uzasadniać podjęcie decyzji o wypowiedzeniu umowy o pracę.

Wskazanie w piśmie wypowiadającym umowę o pracę przyczyny, która nie uzasadniała podjęcia takiej decyzji pracodawcy, daje pracownikowi uprawnienia dochodzenia roszczeń wynikających z treści art. 45 § 1 k.p.

W niniejszej sprawie istota sporu sprowadzała się do zbadania prawdziwości wskazanej powodowi przyczyny wypowiedzenia umowy o pracę, tj. nienależytego wykonywania obowiązków w zakresie windykacji należności oraz ustaleniu czy w okoliczności takie uzasadniały podjecie przez pracodawcę decyzji o wypowiedzeniu umowy o pracę.

Sąd ustalił stan faktyczny w oparciu o zeznania świadków: T. T., J. M., częściowo A. P. oraz na zeznaniach powódki. Na podstawie zeznań tychże świadków oraz przyznanych przez powódkę okoliczności Sąd uznał, że istniały zaległości w windykacji należności na rzecz Wspólnot Mieszkaniowych pozostających w zakresie obowiązków pracowniczych powódki. Powódka okoliczności takie przyznała, wskazywała jednocześnie na fakt, że zaległości te wynikały po pierwsze z nadmiaru obowiązków pracowniczych, po drugie z niewłaściwego i nierównego obciążenia pracą pracowników działu księgowości: A. P., T. T., J. M. i powódki, po trzecie braku kontroli przez kierownika Działu A. P. i akceptowaniu przez nią takiej sytuacji, również poprzez niereagowanie i nieprzekazywania zarządowi (...) wniosków powódki o zmianę zakresu obowiązków.

Fakt nadmiernego obciążenia powódki obowiązkami pracowniczymi wynikał z zeznań J. M.i T. T., nadto pośrednio z zeznań A. P. i samej powódki. Już sam ilościowy rozdział obowiązków pomiędzy powódkę a T. T. , a następnie J. M.wskazywał na niewłaściwe zorganizowanie systemu pracy , co skutkowało nadmiernym obciążeniem tymi obowiązkami powódki.

Tak było od kwietnia 2012r., kiedy to A. P. objęła stanowisko Kierownika Działu ( przekazując obowiązki z zakresu rozliczania wspólnot i windykacji ) . Zauważyć należy, że był to okres, kiedy skończyły się zebrania wspólnot i ich rozliczanie w związku z zakończeniem roku obrotowego. Jak wynika z zeznań powódki koniec roku do końca marca to okres rozliczeniowy, wymagający niemalże stałej pracy w nadgodzinach nawet do 20-21.00. W tym czasie do działu księgowości została przesunięta z kasy T. T., również z okrojonym w stosunku do powódki zakresem obowiązków , a nadto bez znajomości zasad księgowości i wymagająca poświecenia jej czasu w celu przyuczenia, co spoczęło na powódce. Następnie T. T. została ponownie przesunięta do kasy, a na jej miejsce do księgowości zatrudniono J. M.. Wbrew temu , co twierdziła strona pozwana ( w odpowiedzi na pozew) nie był to pracownik doświadczony. Wręcz przeciwnie wymagał przyuczenia i wdrożenia. Z tego względu przydzielony jej został znacznie zmniejszony zakres czynności okrojony do rozliczania 20 „ bezproblemowych” wspólnot mieszkaniowych, bez windykacji należności. I ponownie obowiązek przyuczenia a następnie kontroli jej pracy został nałożony na powódkę. Dodatkowo powódka odpowiedzialna była za stażystów. Istotnym również jest, że obowiązki z zakresu windykacji, to tylko wycinek obowiązków powódki. Pamiętać przy tym należy, że aby należycie windykować należność i mieć jej świadomość , należy dokonać wielu czynności księgowych, dotyczących księgowania wpłat lokatorów na poszczególnych kontach z poszczególnych tytułów. Należy też pamiętać, że każda wspólnota tworzona jest z wielu lokali i księgowanie dotyczy tychże lokatorów i lokali a nie jedynie wspólnoty.

W takim stanie rzeczy nie sposób wymagać, aby powódka w okresie zmian kadrowych, konieczności przyuczania pracowników, opieki nad stażystami, a następnie wchodząc w kolejny okres rozliczeniowy, była wstanie wszystkie czynności wykonać terminowo. Na marginesie zaznaczyć należy, iż w (...) nie funkcjonował żaden sformalizowany dokument określający zasady i wytyczne, co do wykonywania czynności windykacyjnych. Bezpośrednia przełożona A. P. nie reagowała zaś na wnioski powódki o zmniejszenie zakresu obowiązków ( jak zeznała dołożyła obowiązki z zakresu windykacji wspólnot J. M.w lutym 2013r., czyli w momencie zwolnienia powódki z pracy ). Sama również własnymi staraniami nie odciążyła powódki.

Sąd nie dał też wiary twierdzeniom strony pozwanej i zeznaniom A. P., że nie była ona przez powódkę informowana o zaległościach. Jako pracownik w randze kierownika miała dostęp do dokumentacji, i nawet bieżący brak informacji nie uzasadniał braku wiedzy o istniejących zaległościach i podejmowaniu w tym celu właściwych kroków.

Zaznaczyć w tym, miejscu należy, iż po zwolnieniu powódki strona pozwana odmiennie zorganizowała pracę działu, przekazując część czynności księgowych i rozliczeniowych firmie zewnętrznej, a windykację przekazując do obowiązków P. Z. - pracownikowi kadr.

Zatem mając powyższe okoliczności na uwadze Sąd przyjął, mimo istniejących opóźnień w windykacji należności, iż nie można było powódce zarzucić nienależytego wykonywania obowiązków pracowniczych. W ocenie Sądu okoliczność ta w tym konkretnym stanie faktycznym nie uzasadniała decyzji o wypowiedzeniu powódce stosunku pracy.

Odnosząc się zaś do zestawienia z 11 lutego 2013r. ( k. 116), przyjąć należy za zasadne argumenty powódki, co do nierzetelności przedłożonego zestawienia tak wskazanego wyżej, jak i załączonego do odpowiedzi na pozew. Nie za wszystkie zaniechania odpowiedzialna była powódka. Zestawienia dotyczą wspólnot rozliczanych również przez pozostałych pracowników w tym A. P.. Część należności została spłacona lub spłaty rozłożono na raty.

Bez znaczenia był zarzut, że wprowadzono system automatycznego księgowania. Został on bowiem wprowadzony w grudniu, nie działał do końca tak, jak zakładano. Poza tym, był to okres rozliczeniowy i powódka mimo tego świadczyła pracę w nadgodzinach.

Kierownik A. P. nie zleciła jej pracy w nadgodzinach w celu wyprowadzenia zaległości w windykacji należności.

Zeznania męża powódki pozostawały bez znaczenia dla rozstrzygnięcia. Podobnie D. M.. Nie była ona pracownikiem księgowości, co do zaległości w windykacji wypowiedzieć się nie potrafiła. Podobnie świadek M. B..

Żaden ze świadków też nie potwierdził, aby powódka źle organizowała pracę i znaczną część czasu poświęcała na prywatne rozmowy telefoniczne.

Zatem mając powyżej okoliczności na uwadze Sąd na podstawie art. 45 kp przywrócił powódkę do pracy na dotychczasowych warunkach pracy i płacy.

Orzeczenie o kosztach oparto o treść art. 98 kpc i 113 uksc w zw. z art. 98 kpc.